Adam Pawłowski: Zmiany w Chianti

Adam Pawłowski. Fot. Ignacy Matuszewski

Swego czasu pod wpływem lobby producentów tzw. super toskanów, robiących świetne wina oparte głównie na cabernet sauvignon i merlocie, władze apelacji pozwoliły na niewielki udział tych międzynarodowych odmian w produkcji Chianti i Chianti Classico. W czerwcu tego roku zebrało się zgromadzenie władz Consorzio Chianti Classico, które większością głosów ustanowiło zmiany promujące regionalne szczepy winorośli dla najwyżej umocowanej w hierarchii jakości kategorii win Chianti Classico Gran Selezione (GS). Po zatwierdzeniu tej decyzji przez Ministra Rolnictwa w GS nie będzie można używać innych odmian niż lokalne. Wzmocniono pozycję sangiovese, bo aktualnie jego minimalna zawartość dla GS wynosi 80%, a w myśl nowych zasad wino będzie musiało zawierać przynajmniej 90% tego szczepu. Uzupełnieniem mają być pozostałe lokalne odmiany takie jak colorino, canaiolo, ciliegiolo, malvasia nera, mammolo bez możliwości użycia międzynarodowych. Zdecydowana większość członków konsorcjum popiera te zmiany, ale okazuje się, że są jeszcze dwa fronty wpływów nie do końca zgadzające się z podjętymi decyzjami. Jedna grupa optuje za uczynieniem z GS wina robionego w 100% z sangiovese, co by mocno zbliżało je w stylu do słynnego sąsiada Brunello di Montalcino. Druga grupa zaś nie wyobraża sobie nieużywania szczepów międzynarodowych i w obecnej sytuacji albo będzie musiała dostosować się do nowych reguł gry, albo ich wino nie spełni wymogów formalnych i trafi pod inną apelację niż GS.
Drugą ważną proregionalną decyzją dla producentów Chianti Classico było ustanowienie nowych podstref w ramach apelacji, promujących wioski słynące z win o niepowtarzalnym stylu i historycznie najwyższej jakości. Unità Geografiche Aggiuntive (UGA), czyli Dodatkowe Jednostki Geograficzne, to w tym przypadku 11 wiosek w ramach Chianti Classico, których nazwy już wkrótce będą mogły być umieszczane na etykietach win. Wśród wyróżnionych znajdują się: Castellina, Castelnuovo Berardenga, Gaiole, Greve, Lamole, Montefioralle, Panzano, Radda, San Casciano, San Donato in Poggio, Vagliagli. Wytyczne wdrożeniowe nie zostały jeszcze do końca opracowane, ale wina określone UGA będą musiały spełnić bardziej restrykcyjne wymogi, w tym dłuższy okres leżakowania przed wypuszczeniem na rynek. 
Zmiany dotyczą blisko 500 producentów, a decyzje wykuwano w trakcie ponaddziesięcioletniej debaty i trzyletnich prac nad szczegółami. Prezydent konsorcjum producentów Chianti Classico Giovanni Manetti nie kryje radości z faktu, że udało się wypracować konsensus. 
To swoisty powrót do przeszłości i przesunięcie zwrotnicy na regionalność. Ciężko na razie oceniać, czy zaproponowane zmiany wpłyną znacznie na styl i jakość win oznaczonych symbolem słynnego czarnego koguta Gallo Nero, ale kierunek wydaje się jak najbardziej słuszny. Na pierwszy rzut oka zmiany mogą się jawić jako kosmetyczne, ale dla miejsca z wielowiekową tradycją produkcji wina nawet tak niewielkie korekty mają znaczenie rewolucyjne.