- Zdjęcie: Shutterstock.com
Veneto – kraina bąbelków i Amarone
Północno-wschodnia część Italii to kraina kojarzona przede wszystkim z prosecco – lekkim i orzeźwiającym winem musującym w bardzo przystępnej cenie, które od kilku lat cieszy się ogromną popularnością również w Polsce. Ze względu na swoją uniwersalność dobrze komponuje się niemal ze wszystkimi potrawami. Od niedawna dostępne jest również w wersji różowej.
W Veneto powstaje także amarone, jedno z najbardziej rozpoznawalnych win czerwonych na świecie. Jego unikalny, zmysłowy bukiet z wyczuwalnymi aromatami wiśni w likierze, powideł porzeczkowych i przypraw korzennych zawdzięcza metodzie appassimento, gdzie starannie wyselekcjonowane grona suszone są przez kilka miesięcy, aby następnie już jako rodzynki przejść przez proces fermentacji i dojrzewania w beczce, by dopiero po 5 latach trafić na nasze stoły.
– Amarone należy do kategorii „win kontemplacyjnych”, które doskonale sprawdzają się
do delektowania się nimi solo. Miłośnikom połączeń winno-kulinarnych polecamy smakować to niezwykłe wino w towarzystwie dziczyzny, grillowanych mięs, czy serów typu parmezan – podpowiada Małgorzata Sułek.
Piemont truflą pachnący
Piemont to górzysty region północno-zachodnich Włoch sąsiadujący z Francją. Pod względem smaków i zapachów nieco też do niej nawiązuje. Słynie z barolo – „potężnego”, niezwykle tanicznego wina, które może śmiało konkurować z francuskimi burgundami. Wino powstaje ze szczepu nebbiolo i świetnie komponuje się z mięsem (szczególnie dziczyzną), serami i oczywiście truflami.
– Barolo zdecydowanie nie jest typem winnego samotnika. Do ukazania swoich największych walorów wymaga równie silnego kompana. Najlepiej w postaci porządnej porcji mięsa i ciężkiego sosu – mówi Małgorzata Sułek.
Słoneczna Apulia
Jednym z największych i najcieplejszych włoskich regionów winiarskich, z którego pochodzą zarówno wspaniałe wina jak i najlepsza oliwa jest natomiast Apulia. Króluje tu primitivo, idealny szczep dla osób stawiających pierwsze kroki w winiarskim świecie. Jego uniwersalny charakter sprawia, że wino to cieszy się niesłabnącą popularnością również w Polsce.
– Primitivio charakteryzują dżemiste, słodkie aromaty, niska kwasowość i łagodne taniny. Ta odmiana zbierana jest we Włoszech najwcześniej, bo już w sierpniu. Wystarczy chwila nieuwagi, a wino może stracić na swojej wyrazistości, stać się płaskie i pozbawione kwasowości. Dlatego przy wyborze butelki primitivo wskazana jest wyjątkowa czujność i cierpliwość, gdyż najcenniejsze okazy będziemy „łowić” w gąszczu często bardzo słabych jakościowo win. To wino stworzy harmonijny duet z makaronem w sosie na bazie pomidorów, czerwonym mięsem a w słodkiej wersji genialnie sprawdzi się z gorzką czekoladą – wyjaśnia Małgorzata Sułek.
Innym szczepem, który mocno kojarzy się z południem Włoch jest negroamaro, którego praktycznie czarna skórka odpowiada za nasycony kolor wina.
- Moje najwspanialsze wspomnienie kulinarne z Apulii to genialny makaron orecchiette z rzepą, podany przez włoską mammę w towarzystwie kieliszka negroamaro, jednak zupełnie nietypowego, winifikowanego na biało, przepełnionego aromatami ziół i kwitnącego sadu. To było południe Włoch w najczystszym wydaniu – wspomina sommelierka.
Zaskakująca Sardynia
Choć Sardynia jest popularnym kierunkiem turystycznym to pod względem wina potrafi zaskoczyć nawet najbardziej doświadczonych sommelierów. Oprócz popularnych szczepów takich jak cannonau, czy carignano jest tu również szeroka paleta szczepów endemicznych, których nie spotkamy w innym zakątku świata jak np. nasco – szczep biały, którego powierzchnia upraw wynosi jedyne 140 hektarów.
Produkcja win białych i czerwonych jest tu na podobnym poziomie. Naturalnym dodatkiem do nich są sery, z których słynie ten region, a także ryby i owoce morza. W Polsce ekspert rekomenduje wypić je w towarzystwie ulubionego makaronu z dodatkiem ryby w maślanym sosie.
Toskania – winny buntownik z wyboru
Supertoskany obecnie stanowią kwintesencję włoskiego wina, ale gdyby nie bunt toskańskich producentów, zapoczątkowany w latach 60-tych ubiegłego wieku te niezwykłe wina mogłyby nigdy nie powstać.
– Opinia o chianti w połowie XX wieku nie była najlepsza. Obowiązkowe dodawanie gron białych powodowało, że wina były rozwodnione i traciły swoją zadziorność i unikalność. Toskańskim winiarzom przestały więc podobać się panujące reguły i zasady i zaczęli iść własną drogą, tworząc wina oparte o szczepy francuskie. Bunt przeciwko panującym zasadom kosztował ich spadkiem w klasyfikacji do poziomu win stołowych. Jakość z kolei była równa najlepszym winom z tej apelacji. Supertoskany szybko zyskały dużą popularność, a ich ceny obecnie dorównują np. winom z cenionego Bordeaux – mówi Małgorzata Sułek.
Toskania to zachwycające widoki, wspaniale zabytki, pyszne wina i wspaniała kuchnia. W żadnym innym miejscu na Ziemi kuchnia i wino nie są ze sobą tak silnie powiązane, dlatego warto zainspirować się najpopularniejszymi połączeniami winno-kulinarnymi Toskańczyków.
