- Foto: archiwum własne
Są dwie szkoły degustowania win En Primeur. Niektórzy eksperci próbują wina na ślepo, inni wolą zaś wiedzieć, kto odpowiada za daną próbkę. Degustacja tak młodych win bordoskich nie należy do najprzyjemniejszych doświadczeń. Te „nieskończone”, leżakujące jeszcze w dębowych beczkach wina zwykle prezentują niezrównoważone, agresywne taniny i kwasowość oraz często niezbalansowane aromaty beczkowe. Eksperci oceniają raczej potencjał, a nie aktualny stan wina.
W trakcie tygodnia degustatorzy zaczynają dzielić się swoimi pierwszymi wrażeniami na temat rocznika i win, co tworzy wiele spekulacji. „Wyrok” na roczniku i konkretnych winach zapada zwykle dopiero na początku maja wraz z publikacją oficjalnych raportów wpływowych ekspertów winiarskich. Producenci najbardziej wstrzymują oddech przed raportami takich ekspertów jak Jancis Robinson MW (jancisrobinson.com), Steven Spurrier (decanter.com), Neal Martin (robertparker.com), James Molsworth (winespectator.com). Oceny win udzielane są zwykle w skali do 100 punktów i mają decydujący wpływ na to, jak będą kształtowały się ceny poszczególnych etykiet. Żaden producent nie wypuści win do przedsprzedaży przed wydaniem raportów ekspertów z obawy o niedoszacowanie lub przeszacowanie ceny swojego produktu.
Po publikacji punktacji château ustala pierwszą cenę i wypuszcza na sprzedaż transzę win w celu zbadania rynku. Ta transza zwykle trafia do ulubionych pośredników négociants, którzy co roku kupują największe alokacje. Następnie wypuszczana jest druga transza win w wyższej cenie i ta praktyka ciągłego podwyższania ceny jest kontynuowana aż do uzyskania maksymalnego profitu. Przykładowo w 1996 r. Lafite wypuścił pierwszą transzę w cenie 300 franków, drugą 430 franków, trzecią 550 franków i czwartą 700 franków. Istotną rolę przy transakcji odgrywają brokerzy courtiers, którzy pomagają w negocjacjach pomiędzy châteaux i négociants, inkasując przy tym średnio ok. 2 proc. kwoty transakcji. Brokerzy mają szczegółową wiedzę o producentach i pośrednikach i umiejętnie balansują podaż i popyt na rynku. Obecnie w regionie Bordeaux funkcjonuje ok. 400 pośredników i ok. 100 firm zajmujących się działalnością brokerską.
Kolejny etap dystrybucji win odbywa się pod dyktando négociants. To oni odsprzedają alokacje dla importerów, hurtowni, sklepów, restauracji i klientów końcowych. Ten schemat tworzy niezwykle kuriozalną sytuację, w której ostateczny konsument staje się właścicielem wina niebędącego jeszcze nawet w butelce. Wino z rocznika 2016 sprzedane En Primeur trafi do właściciela najwcześniej dopiero w 2019 r., ponieważ spędza od 12 do 24 miesięcy w dębowych beczkach, a następnie leżakuje ok. 6 miesięcy w butelkach w piwnicach château. Dlatego przyjdzie nam jeszcze trochę poczekać, zanim posmakujemy efektów pracy bordoskich winiarzy.
